(szkoły średniej)

См. также в других словарях:

• matura — ż IV, CMs. maturaurze; lm D. maturaur 1. «egzamin z zakresu szkoły średniej; egzamin dojrzałości» Zostać dopuszczonym do matury. Zdać maturę. 2. «świadectwo ukończenia szkoły średniej upoważniające do starania się o przyjęcie na wyższą uczelnię;… …   Słownik języka polskiego

• profesor — m IV, DB. a, Ms. profesororze; lm M. owie (profesororzy), DB. ów 1. «samodzielny pracownik naukowy prowadzący zajęcia dydaktyczne i badania naukowe w szkole wyższej lub nieakademickim instytucie naukowym; tytuł naukowy przyznawany takiemu… …   Słownik języka polskiego

• szkoła — ż IV, CMs. szkole; lm D. szkół 1. «instytucja oświatowo wychowawcza, której zadaniem jest kształcenie i wychowanie; siedziba tej instytucji» Szkoła ogólnokształcąca, zawodowa. Szkoła męska, żeńska, koedukacyjna. Szkoła baletowa, górnicza,… …   Słownik języka polskiego

• średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… …   Słownik języka polskiego

• szkoła — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. szkole; lm D. szkół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} instytucja oświatowa, mająca na celu kształcenie określonych umiejętności oraz przekazywanie wiedzy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• świadectwo — n III, Ms. świadectwowie; lm D. świadectwoectw 1. «dokument stwierdzający pewien fakt lub prawo do czegoś, zwłaszcza dokument stwierdzający ukończenie jakiejś szkoły, kursu, zakończenie pewnego okresu nauki; zaświadczenie» Świadectwo lekarskie.… …   Słownik języka polskiego

• dojrzałość — ż V, DCMs. dojrzałośćści, blm «stan osiągnięcia pełni rozwoju, stan gotowości do czegoś» a) «o organizmach żywych» Dojrzałość owoców. Dojrzałość owadów, zwierząt. Względność pojęcia dojrzałości roślin. ∆ Dojrzałość płciowa «możność wytwarzania… …   Słownik języka polskiego

• profesorka — ż III, CMs. profesorkarce; lm D. profesorkarek pot. «kobieta profesor, nauczycielka szkoły średniej» Pani profesorka. Profesorka liceum. Jego matka była profesorką w szkole średniej …   Słownik języka polskiego

• absolwentka — ż III, CMs. absolwentkatce; lm D. absolwentkatek forma ż. od absolwent Absolwentka szkoły średniej. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie …   Słownik języka polskiego

• bifurkacja — ż I, DCMs. bifurkacjacji; lm D. bifurkacjacji (bifurkacjacyj) 1. «rozdwojenie się czegoś, rozgałęzienie się w dwóch kierunkach, rozszczepienie się jakiejś całości na dwie części, zwłaszcza podział szkoły średniej ogólnokształcącej na dwa kierunki …   Słownik języka polskiego

• egzamin — m IV, D. u, Ms. egzaminnie; lm M. y «sprawdzenie przez osoby kompetentne czyichś wiadomości naukowych lub fachowych przed rozpoczęciem lub po zakończeniu pewnego etapu nauki» Egzamin dyplomowy, magisterski, doktorski. Egzamin konkursowy, ustny,… …   Słownik języka polskiego